Alles over Medronho
Dit zijn enkele Medronho bessen. Ze groeien aan de aardbeienboom - Arbutus unedo - en worden voornamelijk gebruikt om de beroemde Aguardente de Mendronho creëren.
De bessen hebben een aparte smaak. Misschien is dat de reden waarom het woord "Unedo" in de Latijnse naam zit, dat wil namelijk zeggen: eet slechts één. Het fruit en de mooie kleine bloemen zijn allemaal tegelijkertijd te zien, tussen oktober en december. Het duurt een volledig jaar voor de bessen zich van bloem tot rijp fruit ontwikkelen. Eerst zijn ze groen, dan oranje / geel en ten slotte worden ze rood. De boom - of beter de struik - is altijd groen en kan tot 10 meter hoog worden. Het is een lid van de familie Ericaceae, wat het een neefje van de heide en bosbes maakt.
Medronho bessen bevatten een hoog gehalte aan pectine, waardoor ze zeer goed te gebruiken zijn voor het bereiden van jam. Het fruit en de bladeren worden in de volksgeneeskunde al eeuwenlang gebruikt bij problemen zoals diarree, arteriosclerose, nier- en blaasinfecties of leverziekten. De bessen hebben veel fytochemicaliën, zoals polyfenolen, waarvan wordt gedacht dat ze het risico op kanker, hart- en vaatziekten en degeneratieve ziekten verminderen. Ze zijn ook rijk aan antioxidanten zoals vitamine C en E en carotenoïden.
Voor de behandeling van nier- / blaasproblemen kun je dit proberen:
Kook een liter water, voeg 20 gram bladeren van de medronhostruik toe en laat ze gedurende 10 minuten trekken. Drink éen kopje van deze thee, 3 maal per dag gedurende 3 weken. Je kunt de thee zoeten met een beetje honing.
Wees wel voorzichtig en eet niet te veel verse bessen (in het geval je ze toch lekker vindt), want ze bevatten ook veel tanines en daarvan mag je niet te veel binnen krijgen.
De Portugezen zijn zeer bedreven in het destilleren van het fruit in de late winter, na weken van gisting, en zo maken ze de beroemde Aguardente de Medronho.
Alleen de gele en rode bessen zijn geschikt voor het maken van deze lokale drank. Vroeger liepen hele families door de heuvels van de Serra om bessen te plukken. Het was een sociaal gebeuren. Tegenwoordig sterft deze traditie langzaam uit, omdat de jongere generaties hiervoor geen tijd meer hebben en velen van hen hebben het platteland verlaten om in de steden te gaan wonen en werken.
Er is tussen 7 en 10 kg fruit (afhankelijk van de kwaliteit) nodig om 1 liter medronho maken. Het geplukte fruit wordt opgeslagen in vaten, afgesloten met een waterslot en moet dan ongeveer 2-3 maanden gisten. De feitelijke distillatie vindt plaats in een rechte pijp alambic gemaakt van koper. Deze methode wordt al honderden jaren van generatie op generatie doorgegeven.
Toen de Europese regelgeving deze oude traditie wilde stoppen, gingen veel boeren "ondergronds" en sindsdien is het goede spul helaas alleen "onder de tafel" te verkrijgen. Wettelijk mag je 30 liter medronho voor je eigen gebruik maken.
Om te zien of je te maken hebt met een goede kwaliteit medronho, wrijf je een beetje medronho in je handen en ruikt er aan. Als je de vrucht kan ruiken nadat de alcohol verdampt is, kun je er zeker van zijn dat je met een goede kwaliteit medronho te maken hebt.
En dan proberen we er eentje: A nossa saude! (op onze gezondheid). En de mannen uit het dorp zeggen er dan nog ginnegappend achteraan: "que nossas mulheres não deveriam ser viúvas" (dat onze vrouwen geen weduwen mogen worden)......
En tenslotte nog een geweldig leuk liedje speciaal geschreven over dit sterke vuurwater.